De gevolgen van verbranding van fossiele brandstoffen op bomen en ook op visbestanden in meren zijn al gekend sinds de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw. Dit kwam eerst in Scandinavië aan het licht. Maar de bedenking dat het ook wel eens een zwaar negatief effect op de oceaan kan hebben, is van recenter tijden. In het begin dachten zelfs wetenschappers een tijdje dat de aarde gelukkig voor 70% uit water bestaat en dat de oceaan die ook wat CO2 opnam juist een positieve bijdrage gaf om het probleem op het land niet nog groter te maken. Met de huidige kennis weten we wel beter. Sinds de start van de Britse industriële revolutie zijn de oceanen maar liefst dertig procent zuurder geworden, met heel wat gevolgen voor zijn bewoners en voor de mens.
Maar die verzuring gaat voort. Als we zo blijven voortgaan, is er een verdubbeling van de oceaanverzuring tegen het einde van deze eeuw. Probleem is dat het zeeleven zo sensitief is voor verzuring. Als we dit verder laten gebeuren wordt dit een catastrofe zonder weerga. Maar we hebben een keuze. Er zijn andere manieren dan fossiele brandstoffen te verbranden om aan energie te geraken. Er is zonlicht, wind, de getijden, aardwarmte, ... Dit zijn de zogenaamde groene energieën. Boek de les oceaanverzuring bij ons. Wij leren je waarover het gaat en wat je er zelf aan kan doen.